o kadar sene okuyup, zar zor fakülteyi kazanıp, en ağır derslerde saçını dökerek, beyazlatarak bir işe başlarsın. adın mühendistir kartvizitin olur, her türlü hesaplamayı yaparsın, beynini yorarsın. ama arkadaş bunun bedeli bu kadar az olmamalıdır.
tamam işçiden fazla maaş alıyorsundur, fakat kiraydı, faturaydı, giyim taksitleriydi derken geriye hiçbir şey kalmıyor arkadaş. resmen amelelik. kazandığım her kuruş parada kıçımın terinin emeği var. bir iyileştirme yapıp kazandırdığın onca tasarruf, hiçe sayılır. yeni bir şey düşündüğünde onu faaliyete geçirdiğinde kazandıracaklarının bir ödülünün, desteğinin olmaması beyinleri köreltmektedir.
ben akşam yattığımda skindirik doğalgaz faturasını düşüneceğime, üretim hattını gözümün önüne getirmeliyim. ve buna inanmayan inanmasın, yeni tasarımlar ve buluşlar insanın bu halinde iken aklına gelir.
eğer bir mühendissen, 6 aylık maaşından birikimlerinle bir araba alabilmelisin. moralin yüksek olmalı. fakat bu türkiye de imkansız. tabi istisnalar var ama o büyük şirketler için de torpil gerek. bu çalışan mühendislerin çoğunluğu bir asgari maaş ile iki asgari maaş arasında çalışıyor. bu da türkiye şartlarında düşünen beyinlerin körelmesi demek.
