Doğduğumdan beridir evimizde ve odamda darbuka var. Bir kere olsun bunun evde ne işi var diye sormamisimdir öyle durur bir köşede. Bir anımı da anlatayım aklıma gelmişken. Küçükken kolumu sokmustum darbukanin arkasındaki acikliktan. Nasıl soktuysam kolumu geri cikartamadim denedim ama yok çıkmıyor dayak yiyeceğim diye ağlaya ağlaya zorladim ve sonunda çıkardım sonra da attım bir köşeye. Dayak yemek için durduk yerde sebep yaratacaktim son anda kurtardım paçayı.
