Soğuk savaşın son döneminde, Almanya'da geçirdiği gurbet yıllarının, kendisini mücadeleci sosyalistlikten, Avrupalı sosyal demokrata dönüştürdüğü bence ortada. Soğuk savaşın sıcak cephesi almanya'da durmasaydı, 90'larda sovyetler çökmemiş olsaydı çok farklı bir cem karaca olacaktı. 90'lar Türkiye'sinde eski cem karaca da yaşamayacaktı zaten. Pop müzik yükselişteydi... Bu yüzden Barış Manço gibi popülizme yaslandı. Popülizm neyi gerektiriyorsa, siyaseten doğruculuk dahil, onu yaptı. Fetö gibi akımlara da savruldu.
Hayatının son dönemini görece iyi geçirdi. Kuşkusuz bu bir tercihti bence. Son dönemlerindeki bir şarkısında da şöyle diyor: "Eskiden karpuz idik Şimdi döndük hıyara."
Ölümünden kısa bir süre önce katıldığı "Fatih Erkoç ve yankılar" programında siyasi olarak yaşamının sonuna kadar yalpalamadan durmuş Fikret Kızılok'u, Kendisi, Barış Manço ve Erkin Koray'ın yanına koyuyor. Anısına yazdığı şiiri okuyor: (21:25'ten itibaren...)
Yani böyle mücadeleci aydın bir insan, yaşamının son döneminde, bayrağı gençlerin devraldığını düşünüp 80 öncesi cem karaca'nın yaşamına son vermiştir. Ve bunun sonuna kadar farkındadır. Çünkü öyle olmasa yaşayamayacaktır. Eski plaklarda kalan bir hatıra olacaktır Cem Karaca. Ve unutulmak, ölmekten çok daha ağırdır.
