bu gece hiç yapmamam gereken bir şey yaptım. hayata retrospektif pencereden bakan biri olarak eski fotoğraflara, videolara, ses kayıtlarına göz attım. birkaç komik fotoğrafın belki yüzümü güldürür umuduyla hatırıma düşmesini istemiştim; fakat sadece yüzümü güldürmekle kalmadı. beslediğim o güzel duygulardan kırıntıların dahi kalmadığı gerçeğini vurdu yüzüme, paramparça etti beni. çok mutlu bir insanmışım, yaşamanın güzelliğinin farkında, keyifliymişim. eski beni çok özlüyorum.
