zamaninda ilkbaharda okuldan kacip, hisara cikip, sabahin sogunu yiyerek döner gazinonun dibinde oturup; kendi evimizi aramak en büyük hobimizin oldugu sehir.
öglen yavas yavas sicak bastirdigi zaman dik bayirlardan asagiya kaya, düse, yuvarlanarak tozun külün icinde kir-pas 5 dakikada sehirin ortasina indigimiz; kömür kokulu, o kadar bol cesmeye sahip ama hepsinin üstünde "icilmez" yazan sanki lanetlenmis sehir.
lise döneminde kiz arkadaslariyla yedi göllere giden naif ergenler inköylüler tarafindan tüfekle kovalanirdi. * Tabi daha sonra akillanip; yedi göllere kiz arkadaslariyla degil de, erkek arkadaslariyla balik tutmaya giden bu mal ergenler o cöp kokusunun dibinde sabahtan aksama kadar ayakkabi ve yosundan baska bisey tutamadilar.
