bizler de gelecek kaygısı eğitim hayatının bitmesiyle sonlandı.
oysa şimdi ki gençler eğitim hayatının bitmesiyle diplomalarını almalarıyla gelecek kaygıları başlıyor.
yazık...
yok, yanlış anlamayın üzüldüğümden değil aslında...
annelerinin babalarının tercihleri ile hayatlarını yaşamlarını geleceklerini yok ettiklerini nasıl görmüyorlar diye şaşırıyorum aslında.
ne bileyim, bizim zamanımızda üniversite eğitimi almış biri gidip polis bekçi asker olmazdı. askere gidip tezkere bırakmazdı.
bu meslekleri aşağılamak için demiyorum, eğer askerlik polislik gibi kutsal (her meslek alın teri olan iş kutsaldır) bir mesleğe gönül vermiş ise (ya da ailesi istiyorsa) ilkokul sonrası veya orta kul ya da lise çağında askeri-polis kolejlerine giderdi.
şimdi ki duruma bakınca...
ya da ne iş olursa yaparım abi gibi bir durumda kalmazdı.