Şiiri sadece aşk ve ağlak romantizmden ibaret sananların yanılsaması.
Bugün biri çıkıp "yiaa ama ben çok üzüldüm aşkısı yiaaa" diye bir cümle yazıp bunu şiir kitabı olarak bassa buna bile vay be ne güzel yazmış üstad diyecek insanlar mevcut. o yüzden şiirin adı iki paralık oldu neçe zamandır fakat özü böyle değildir.
cyrano de bergerac oyunundan, "istemem eksik olsun"
Aragorndan, "yalnız insan merdivendir hiçbir yere ulaşmayan"
Sabahattin ali'den, "bütün insanlara"
Lermontov'dan, "hem üzüntü hem keder"
Gibi aklıma gelen birkaç şiire bakılırsa ılıklık değil sorgulama, isyan ve derinlik içerdikleri algılanır.
