objektif olarak en sevimli yüze sahip olduğunu düşündüğüm hayvan.
kediyi sevmemek, kedilerden nefret etmek gibi olaylara saygım var (anlayamasam bile) ancak bunların kedilerin fiziksel görüntüsü ile ilgili olduğuna inanamıyorum, inandırabilecek bir argüman olduğunu da sanmıyorum.
sevmeyen kedinin hoyratlığını sevmez, çağrıldığında değil de kafasına estiğinde yanaşmasındaki s*klemezliğini sevmez, tüy dökmesini sevmez falan ve evet, bir noktaya kadar anlarım bunları. gelgelelim şu suratı, doğduğu günden beri beton duvarların arasında haftada bir çiğ etle beslenmiş ve kırbaçla terbiye edilmiş talihsiz ruhlar hariç herhangi bir insanın estetik algısının "çirkin" bulabileceğine ihtimal veremiyorum: