yirmi altı yıl önce bugün kanatlanıp uçtun aramızdan. istirahat ettiğin o soğuk yere ilk defa cesaret edip gidebildim. sıcacık gözyaşımı bıraktım toprağına. öptüm mezar taşını, sarıldım ruhuna sıkı sıkı. iliklerime kadar yaşadım maneviyatını, konuşup dertleştim seninle. biliyorum yalnız değilsin bizimlesin her zaman, seninle birlikte ebediyete göç edenlerle sevdiklerine kavuşacağın günü bekliyorsun. bir gün o da olacak, her geçen gün sana kavuşacağım an yaklaşıyor. fakat o zamana kadar hasretin sızı olacak kalbimde...
bir sen olmak için 17 yıl daha... huzur içinde uyu babam...
