anime veyahut netflix izlerler, odadan çıkmazlar, sofra adabı nedir bilmezler, ailevi ilişkilerden uzaktır. anime izlemenin yarı sıra vakitlerinin çoğunu kapısını kilitlediği odanın içerisinde depresif yabancı müzikler dinleyerek geçirirler.
whatsapptan abuk subuk mesajlaşmalar yaparlar yakın arkadaşlarıyla, berke'nin kendisine attığı bakışı anlatmak hobileridir. bir diğer zevkleri ise her fırsatta anne babaya karşı çıkıp ''beni hiç anlamıyorlar yhaa off ne yobaz ailem varr'' tarzı söylemlerle yakınmaktır.
aşko kuşko takılmaya başlarlar, çocuk değillerdir ve artık onlarda, erkeklerle yüksek perdeden konuşan, egolu, aynaya bakmayıp utanmadan erkeklerde yüksek kriterler belirleyen, buna rağmen yinede anasından babasından gizli bir şekilde mesaj kutularında en az 10-15 tane erkek barındıran, sidikli birer türk kızıdır.
bu z kuşağı ergenleri öylesine bir örgütlü cehalet ki öylesine insani vasıflardan uzak ki yanında olması takdirinde her dakika yanına gelip karnın aç mı kızım diye soran babaannesi ölse ''cenazeye gelmem neyi değiştirecek'' veyahut amcası, dayısı yoğun bakım ünitesine kaldırılsa ''hastaneye gelmem ne ifade taşır'' tarzı yorumlar yapıyor.
velhasıl kelam başlıkta tarif edilen kanser kitlenin çoğunluğu azgındır, azgın oldukları kadarda aptaldır. tüm dünyası ''şu fotoğraf güzel çıkmış mı, off ailem çok kısıtlayıcı'' dan ibarettir.
dünyanın ''d'' sini, hayatın ''h'' sini, gerçekliğin ''g'' sini bilmezler, lakin ne hikmetse en ağır çuvalı da kendilerinde sanırlar.
