kaprissiz çocuk olmaktır. iki arada bir derede olmak; yani kimi zaman 15 inde maddi olarak iyi olmak, kimi zaman garibanı oynamaktır. büyük ihtimalle çoğunun sebebi benim babamda da olduğu gibi kredi kartı borcunu başka bir kart alıp onunla kapatmaya çalışmaktan kaynaklanır zira tanıdığım çoğu memur bu formülü uygular.
ve hayatta tuhaf hikayelere konu olmaktır bazen. buyrun bir örnek;
üniversitede göbekli, gözlüklü, kel, tipik "memur hoca" tipli bir profesörün dersine geç kalınır. uykudan geç kalkıldığı için kıça bir pantolon çekilir ve üste bişey giymeye gerek duymadan, yatarken giyilen eski püskü penyeyle evden fırlanılır. hoca ceza olarak projeksiyon aletinin başına oturtur, yani en öne hocanın durduğu yere. o sırada hocanın çektiği nutukun ortasına denk gelinmiştir. hararetle konuşmaktadır hoca kpss ye girin, memur olun, en temizi, sırtınızı da devlete dayarsınız, atılma derdi de yok vıdıdı bıdıdı...
o sırada bu hararetin ortasında bir an konuşmaya es verilir. hoca eblek eblek bana döner ve diyaloğa girilir:
hoca: sen memur çocuğumusun?*
t.i.d.:alnımda mı yazıyo hocam?
hoca: çok gariban duruyosun da.
t.i.d.: nasıl yani ya
hoca: * yok yanlış anlama ben de memur çocuğuyum da bir an kendi gençliğimi gördüm sende, bende senin gibiydim.
t.i.d.: e o zaman çocuklara memur olun demeseniz ya hocam.
yazar içses intro: ne bileyim pezevenk falan olsunlar. salak mıdır nedir!?
