şöyle ki: bunca muhteşem psikolojik tahlilleri bir tarafa dursun, bazı betimlemeleriyle okuyucusunu güldürmeyi ihmal etmiyor. mesela "ölüler evinden anılar" adlı eserinde, bir keçinin masanın üstüne çıkarak arka ayaklarının üstünde doğrulup kaba saba bir mahpusun kafasına toslayışını betimlediği satırlar kahkaha atmama sebep olmuştu.
halen daha okumaya devam ettiğim ve sonlarına yaklaştığım "budala" adlı eserinde de ara ara beni güldürüyor.
zaten kendisi ironileriyle güldürebilen ve düşündürebilen bir insan ama aşağıda paylaşacağım ve okuyucusuyla doğrudan, samimi bir şekilde bağ kurmak istediği şu satırlar günüme neşe (aslında iki gün öncesiydi) kattı.
"hiç evlenmemiş, çocuksuz, yalnız yaşayan, dinde ayrılıkçı bu zengin yaşlı tüccar arkasında temiz birkaç milyon (ah sizinle bizde olacaktı ki bu para, okuyucum!) bıraktı."
