bir ahmet selçuk ilkan şiiri efenim, yanan yüreklere, çaresiz kalmış ama hala umutlu kimselere gelsin...
bu şehrin bütün sokaklarına sinmiş yalnızlığım
sensizliğin köşe başındayım
avuçlarımda kırık dökük pişmanlıklar
avuntusuz çıkmazlara doğru yürüyorum
bütün umutsuzluğuma inat
yine seni arıyorum...
dudaklarımda bildiğin o ıslık
sokak lambalarına sığınıyorum
hafiften bir yağmur ağlıyor benimle
bir deli rüzgar saçlarımda
yalnızlıktan üşüyorum
bulamayacağımı bile bile
yine seni arıyorum...
anlatacak nelerim var bir bilsen
içimde ihtilaller kopmuş
kendime sürgüne verdim
mutluluğum çoktan iflas etmiş
itiraza hakkım yok biliyorum
beni savunmak sana düştü
seni arıyorum...
yarım kalmış şiirlerim gibisin
yaşanmamış çocukluğumsun anılarımda
öylesine eksiğim sensiz
öylesine sahipsiz
işte bütün umutlara havlu attım gidiyorum
içinde geç kalmışlığın çaresizliği
çocuklar gibi ağlıyorum
ve gel gör ki her damla gözyaşımda
yine seni arıyorum...
