yaşanılan her güzel zaman diliminin bir inme gibi sevenin yüreğine yıkılmasıdır. ayrılığın bile bir zaman sonra acısını hafiflettiği dönemlerde tesellisi, eskiden yaşadığı mutluluğun gerçekliğine olan inancı iken; böyle bir durumda bu teselliden yoksun benliğin sızısı, zamanla eskimeyen bir izin için için yanan alevi olarak kalır.
