sürekli yapılan bir geyiğin farklı bir formatta sunulmasıdır.
efenim hayatta iken ateist, deist, putperest, satanist, agnostik olan kişi ölüm ile karşılaşınca bir anda imana gelir beş vaktine başlar, seneye hac için başvuru yapar vs.
hayır anlamadığım madem bu adamlar allah'ın varlığını son anda da olsa kabul edecekler yaşarken ibneliğine mi aksini iddia ediyolarlar?
bu adamlar birgün öleceklerini tahmin edemeyecek çapta insanlar mı? son ana kadar diretelim sonrası allah kerim mi diyorlar?
yoksa abazanlıktan "abi ateistlerde kızlar teklif ediyormuş" dolduruşuna mı geldiler?
ya da ölüm korkusu beynimizdeki inanç mekanizmasını harekete geçiren bir travmaya mı yol açıyor? eğer böyle ise bütün dünyayı korkutarak müslüman yapabilirmiyiz?
