trakya kaşarı vardır ya inanmayacaksınız ama çağlayan kaşarı da vardır, hatta çağlayan salamı da vardır.
dur anlatayım da siz hak verin.
o zamanlar kaşar, salam luks. enazından aileler kahvaltılarında bulundurmuyor. zeytin peynir ve sanayağa göre nispeten pahalı.
o yüzden biz çocuklar için çekici şeyler.
arka bahçede maçını yapıyorsun. kurt gibi açıkmışın. eve gitsen ne yiycen, patates makarna, ya da sulu bi yemek.
gidersin mahallenin nispeten daha iyi huylu olan bakkalına, çeyrek ekmek kaşar yapsana abi dersin.
bakkal abi tahtanın üstünde hazırlamaya başlar kaşarı. belki de salam istemişindir. ne istediysen artık.
o salamla kaşar nasıl bişeydir ya. pıçağı vurur vurmaz kokusu burnuna kadar gelir. fıstık kokusu bile gelir, salamdaki.
hele ekmek çıtır mı çıtır. o zamanın çeyrek ekmeği de şimdinin yarım ekmeğinden büyük ha.
alırsın kolanı da hatta belki bedavası vardır diye kapağın içindeki mantarı kaldırmaya çalışırsın. sonuç neyse önemli değildir. bedava çıksın ya da çıkmasın. nasılsa önünde koca bir ziyafet zamanı var.
yumulursun kaşar ekmeğe, bir taraftan da maçın tartışmasını yaparsın.
işte o bakkaldaki kaşar çağlayan kaşarıdır. salam da çağlayan salamıdır.
o zamanlar başka kaşar ve salamlarda bu tat yoktur. çağlayan a ve hatta sadece bize mahsus bir lezzeti vardır.
