sözlüğe ilk girdiğim entryden bu yana onbeş yıl geçmiş. "ah evladım ah" diyenleri her geçen gün daha iyi anlamak sadece acı veriyor insana. "gençlik bilseydi, ihtiyarlık yapabilseydi" sözü ne kadar da doğruymuş. eğer mümkün olurda bir onbeş yıl sonra da bu entryi okuyabilirsem neler hissedeceğimi, nasıl bir kafada olacağımı çok merak ediyorum. umarım bazı şeyleri sindirmiş olurum ve ulaşmış olduğum olgunluk yaşlanmış olduğum için üzülmememi sağlıyor olur. geriye baktığımda keşkelerim, pişmanlıklarım, mutluluklarımdan az olsun.
