parfüm kokumu çok seviyordu. her sarıldığında içine derin derin çektiğini duyumsuyordum. sırf onun için sürekli o parfümü kullanıyordum. son şişesini aldığımda gitmişti. sıkmıyorum artık.
beni bırakma diyen kadın, ne oldu da çok boğuyorsun demeye başladı? durmadım tabii ki. sanki içime buz kütlesi bırakmışlar da buz kesilmişim gibiydi. oysa ben, bana çok benzediğini, seni tanıdığımı, içini bildiğimi sanıyordum. hiçbir şey anlatmadı. içinde ne biriktirdiyse içinde kaldı. ben de söyleyemediklerimle kaldım. senden nefret ediyorum. biriktirdiğim, ince ince işlediğim bütün sevgimi yok ettiğin için. mutsuz olduğunu biliyorum. ama geri dönsen de, pişman olsan da dönmeyeceğim. ne olursa olsun. bizi böyle onca hayal kurdurup yarım bıraktığın için. her gün sevdiğini söyleyip inandırdığın için.
