tabii garibaldi'nin yanında birbirinin dilini dahi anlamayan sadece birkaç bin kişi vardı. mesela macar stefan türr üç önemli generalinden biriydi ne ne kadar risorgimento anlatıları macar lejyonunun önemini küçümseme eğiliminde olsa da. üstelik garibaldi'nin kendisi ne kadar italyan idi su götürür, napolyon'un ne kadar fransız olduğu gibi. benim de şahsen tanıma şansım olmuş olan lucy riall hoca kitabında garibaldinin arasındaki ortak dilin almanca olduğunu söylüyor. neyse, varmak istediğim şey şu. garibaldi ve garibaldini öyle modern manada bir liderlik göstermekten çok bir çete reisi ve reisliğiydi belki de. bugünkü garibaldi imajımızı onun kültüne borçluyuz. adam güneye yelken açtığında karaya basması bile bir şans eseriydi. mesina'ya yürüyüşü ve o boğazı geçişi için birçok tesadüf, tesadüf tam karşılamıyor gerçi ingilizce'De contingency derler, onun yanındaydı. tabii, denebilir ki onun ruhumnda virtu olmasaydı fortunu beyhude çatmış olurdu.
