giderek sinir bozmaya başlamış sadece reklamlarda görülen sendrom. ama reklamveren firma ve reklam metin yazarlarında mantık şu ''çocuklara hitab edelim'' . ürün ne olursa olsun çocukların dikkatini çekecek , markette görünce annesinin eteğinden tutacak onu aldıracak. yetmez! evde bütün gün hoşuna giden o jingle'ı veya o sloganı söyleyecek al sana ailecek ''marka bilinirliği'' kazandırmak. çocuklar sabahtan akşama kadar reklam izleyebilir. yemeğini reklamlar sayesinde yiyen çocuklar var. hepsi öyle. bu durumda ver gazı '' dodi dodi''. düşünüldüğünde insanın dido'su gelir mi?
