iyi geceler sayın sözlük. Buraya kızıyorum ediyorum ama ne zaman bogulacakmis gibi olsam buraya yazıyorum. Biliyorum kimse okumuyor bende birileri okusun diye yazmıyorum.
Simdi uzun uzun anlatmayacagim ama hani terkedilirsiniz yada birisini kaybedersinizde kaburgalariniz eziliyor gibi olur. Canınız yanar. O ağrıdan ağlamak istersiniz. iste tam olarak bunu yaşıyorum. Terkedilmedim. Yada kimseyi kaybetmedim. Ama bes senelik travmam iki gunde tokat gibi çarptı. Cok yorgunum. Cok üzgünüm. Sadece yatiyorum ve ağlıyorum. Yapamam yapmamda ama ilk defa ölmek istedim. Bir yazar vardi bir kitabında diyordu ki " bazı şeylerin sebebi sadece kendileri olmalidir ve öyle de kalmalidir..." Belkide gerçekten öyle olmalı... Sadece cok yorgunum. Ve bu bana ağır geliyor.
