Nüfus artışının doğal sürecin dışına taşarak etnik bir silah olarak kullanılması hususu örgüt etkisine girmiş vatandaşlar arasında konuşulmanın ötesinde basına dahi açıklanan bir olgu hâline gelmiştir. The Economist dergisine açıklama yapan Diyarbakır ili Sarıdal köyü muhtarı iki eşli 13 çocuklu Abdülkadir Sümer “görevim, Kürt nüfusunu artırmaktır” demiştir. [2]
Öcalan’ın “ya silaha ya da karına sarıl” şeklinde ifade ettiği Türkiye’yi işgal edilecek bir coğrafya olarak gören ve demografik savaş açan bu açıklamasını sadece PKK ile sınırlı görmek de yanlıştır. Molla Barzani’den başlayarak Irak’taki Kürtçü hareketin de ikinci hedefi Türkiye olmuştur. Molla Barzani’nin 26 Eylül 1966’da Yeni istanbul gazetesinde manşetten verilen söyleşisinde şöyle denmektedir: “Barzani: ‘ikinci hedefimiz Türkiye’dir’dedi”
2011’de Türkiye’yi ziyaret eden K. Iraklı resmi bir grup Ankara’da bir düşünce kuruluşunda yaptığı toplantıda “Eskiden Mersin üzerinde denize açılan bir Kürdistan istiyorduk artık vazgeçtik. Çünkü siz Türkler Anadolu’yu 1000 senede Türkleştirdiniz, Biz 100 senede Kürtleştirebiliriz” açıklaması demografik savaş anlayışının Barzani çizgisinde de hakim olduğunu göstermektedir.
