Neon ışıklarıyla aydınlanan karlı cadde
Yürüyorum Moskova'nın bütün sokaklarını
Birçoklarını görüyorum orada
Bir evin önünden geçiyorum
Seçiyorum içeride güzel bir kadın
Daha 18inde bir taze
Giriyorum içeri ayak uçlarımda
Ve ayak uçlarımda girerken içeri
O an göz göze geliyoruz
Göz göze gelmemizi gözlerimiz bile görmüyor
Ama ben görüyorum
Ama o görüyor
Çıkıyoruz 17 numralı odaya
Açıyoruz kapıyı
Ve kapıyı kapıyoruz içeri girip.
Soyunuyoruz
Sonrası anlatılmaz şeyler gülüm
Rubleyi bırakıyorum komodinin üzerine
Hızla iniyorum merdivenlerden
Atıyorum kendimi sokaklara
Redingotumun yakalarına gömülüp
Düşünüyorum istanbul'u
istanbul'da seni
Oğlumuzu
Memleketi...