''ey ruhum, günün birinde gerçekten de iyi, sade, yalnız başına, tüm çıplaklığınla seni kuşatan bedenden daha görünür olacak mısın? günün birinde sevme zevkini ve aşık olmanın doğasını tadacak mısın? günün birinde tatmin olmuş, hiçbir şeye gereksinim duymayan, hiçbir şeyi istemeyen ve zevk bulacağın canlı veya cansız hiçbir şeyi arzulamayan biri olacak mısın? hiçbir zaman bu eğlenceler için herhangi bir yerde daha uzun zaman, daha uygun bir yer, ülke, ılıman bir iklim ya da sana daha yakın olan insanlar istemeyen birisi olacak mısın? şu anki durumundan hoşnut olacak mısın, sahip olduğun her şeyden haz duyacak mısın?''
''çok yakında her şeyi unutacaksın, herkes de seni.''
''her şeyin, var olan ve olacakların ne kadar çabuk yitip gittiğini sık sık düşün. madde sürekli akan bir nehir gibidir, şeylerin eylemleri sürekli değişir, nedenleri sonsuz çeşitliliktedir ve neredeyse hemen elinin altındaki şey de dahil olmak üzere hiçbir şey durağan değildir. geçmiş ve geleceğin her şeyi yutan sonsuz boşluğunu dibi görünmez uçurumunu düşün. bunlar karşısında böbürlenen, yakınan, feryat eden, kendini boş yere perişan eden bir ahmak değil midir? sanki dertlerimiz çok büyükmüş ve çok uzun sürecekmiş gibi.''
''ufacık bir parçası olduğun evrenin, sana sadece kısacık bir anı bahşedilmiş zamanın bütünlüğünü ve payına düşen yazgıdaki küçücük rolünü hiç unutma.''
