"türkiye'nin tramvaylara veda etme kararını verdiği tarihler ile türkiye'nin amerika ile sıkı ilişkilere girdiği tarihler üç aşağı beş yukarı aynıdır. galiba yazmıştım! 1947 haziranında türkiye'ye gelen bir iktisat heyetinin başkanı, göğsünü gere gere diyordu ki: "türkiye'ye herşeyden evvel, her türlü kalkınma ilanlarından evvel yol ve liman lazım olduğunu inanmak icap eder." o tarihlerde bu sözlerin, siz kalkınmayı boşverin, size satacağımız motorlu araçlar için yol yapın, ihraç edeceğimiz malları indirmek için liman inşa edin anlamına geldiğini sosyalistlerden başka kimse anlamamıştı. chp de, sonradan devralan dp de işe şehir içi yollarını asfaltlamak, motorlu ve benzinli araçlar için elverişli hale getirmekle başladılar.sonra tramvayları kaldırdılar.arkasından sokaklarımız en iddialı, en lüks, en işe yaramaz , en çok benzin yakan amerikan otomobilleriyle doldu. bunu ilerlemek, çağdaşlaşmak sanıyordu bizim yöneticilerimiz.1950’lerin ilk yıllarında avrupa'ya yolum düşüp oralarda tramvayların tıkır tıkır işlediklerini görünce ne kadar şaşırmışımdır! türk'ün aklı geç gelir diye atasözümüz vardır, ne kadar doğru!"
