inancın her türlüsü insana güç verir. zira insan ruhu daima üstün bir varlığa inancın açlığı ile doludur. Bu açlık insanın kendini ve varlığını açıklama/ispat ihtiyacından doğar. inancı olmayan insan varlığının anlamsız olduğunu düşünür. daima tedirgin daima mutsuzdur. hiçbir zaman tam bir tatmin duygusu yaşamaz. işte bu insan tehlikelidir.
allah'a şükreden insan varlığının anlamını ve sebebini bilen insandır. tamam belki semih topa vururken kale (durup dururken) genişlememiş ya da semih'in ayağına 10 kaplan gücü gelmemiştir. ya da arda normalde 60 dakikayı kaldıramazken 120 dakika koşmuşsa bu direkt ilahi bir dokunuşa bağlanamaz. ancak futbolcularımızın içindeki allah inancından kaynaklanan tatmin duygusu başarının anahtarıdır.
hal böyleyken arda'nın allah'a şükretmesini yadırgamak gerçeği inkar etmektir.
