bir erkeğin en büyük handikapıdır. sürekli iyiliğinizden, huyunuzdan suyunuzdan dem vurulur. bir ara ekşi sözlük'te "türkiye'de yaşayıp da adı mehmet olanlar" tarzı bir başlık vardı. mehmet ismi çok olduğu için askerde bile sırıtmazsınız esprisi yapılmıştı. metafor olarak bahsediyorum ama gerçekten eliniz yüzünüz düzgün değilse görünmez adamsınız demektir kadınlar konusunda. e ruh da tam olarak beslenemeyecektir, kişi yalnız kalacaktır. ortamlarda bile yalnız kalacaktır. ben şahsen orta tip bir erkek olarak içe kapanık biriyim. diyalog başlatırsam, kadınlara biraz yakınlaşma çabam olursa gerisini sohbetimle halledebileceğimi düşünürdüm hep. ama öyle olmuyor. ortamda sizden de az konuşan ama kızların ilgilendiği yakışıklı adamı fark edince "lonely blues"lar kendini göstermeye başlıyor.
bir de türkiye'de sarışın veya esmer değil de; kestane veya kumral saçlı erkeklerin daha çok ilgi gördüğünü düşünüyorum. arz talep meselesi yine.
