küçükken akıllı olalım diye kurulan cümlelerin çocuk ruhuna yerleşmesiyle beliren düşünce, inanma, pisikoloji bozulması. yaramazlık yapan hagur hungur ağlayan çocuklara anne ve bababar, halalar, teyzeler, dayılar, amcalar çocuktan yaşca büyük kimselerin çeşitli rivayetlerinden bir tanesidir
'seni çöpte bulduk'
'çöpcu acımışta seni bize verdi'
çocuksun aklın eriyor yada ermiyor ota, boka ağlıyorsun yapacak başka birşeyin yok. ağlamayı bir diretme isteklerini karşılayacak bir yol bir araç olarak görüyorsun belkide olur diyerekten. evde tutturmuşsun bir ağlama televizyonda gördüğün bir dondurma yada çikolata için.
-bana çikolata alın.
+yok olum bu saatte bakkal açık değildir. yarın alırız.
-ühühühü aguuu aaaaaa hıçkhıçkhıç * ağmadan sonra atlar biri lafa
/kunta seni çöpten bulmuşlar. çocukları olmuyordu bunların. çöpcü acımışta vermiş seni.
-doğru mu amcamın dedikleri?
+doğru bizim çocuğumuz olmuyordu seni aldık büyüttük.
çocuk içine garip düşünceler girer inanmıştır garibim saf, mal çocuk aklı işte. o üzüntüyle sesini keser gider yatar. ev halkıda kaldıkları muhabbete geri dönerler. çocuk büyür okulu bitirir. ama hala içinde bir kuşku vardır. sokakta ne zaman bir çöpcü görse ''acaba mı?'' der. eşek kadar adam olsada.
-amca ne güzel sesin var, güzel türkü söylüyorsun. derinlere götürüyorsun insanı?
+oğlum çöpcü adamın sesi dertli olur.
-çocuğun varmı amca seni.
+eğer yaşıyorsa senin yaşında olucaktı.
-hassittir?!^+%%&/&+/
