Hayat hep bir denge işi diye düşünürüm. Her şeyin fazlası bazen de eksiği hep zarar. Yaşadığın her an farklı öğretiler çıkıyor karşına bir bir. Ancak bunun farkına sonra sonra varıyor insan. 'Olgunlaştım artık tamam' diyorsun bir gün sonraki 'sen' o günkü haline yandan yandan gülüyor, 'dur daha ne gördün' der gibi. Öleceğim güne kadar şaşırmaya, öğrenmeye, keşfetmeye, farketmeye devam edeceğim sanırım şu ana kadar ki en büyük farkındalığım bu. Yaşam en nihayetinde bir yolculuk hali... Kimine mıcırlı, çukurlu yollar, kimineyse iki yanı yemyeşil ağaçlı yollar sunan...
