Onu dusundukce duygulaniyorum, gozlerime baktigini tebessum ettigini hayal ediyorum gozlerim doluyor, gercekten mutlu oluyorum dusundukce, keske muhabbet edebilsem kendisiyle. Okul cikisi arabasina binerken gordum onu aklimdan gecti acaba arabasinin onune atlasam hastaneye yatsam benle ilgilenir mi diye gercekten mantikli geldi, cunku o zaman bana sefkat dolu bakislarla bakabilirdi. Icimden bi ses de manyakmisin hemserim git yat zibar, elin kadinini niye bu kadar cok dusunuyosun, ayip oluyo amk diyo. Ne yapsam bilemiyorum.