işteş fiil olduğu için iki taraflı yapılması elzemmiş gibi geliyor ama iki tarafın da anlatmak istediği bir dert olduğunda taraflarda ister istemez bi kendi derdini ön plana çıkarma çabası, inceden bi "senin derdini bi iki dakika siktir edelim de ben anlatayım" niyeti oluyor.
evet herkesin her dakika dertli olduğu bir ülkede yaşıyoruz ama bu işi zamana yaymak, konuşarak rahatlamaya daha muhtaç olana öncelik vermek gerekiyor bence bu durumlarda.
dahası, dinleyen taraf olmak da tuhaf bir şekilde rahatlatıcı olabiliyor. zehrin akışına tanıklık etmek gibi.
