yaşa zamanda katedilen bir mesafe ya da hayat mekanında bulunulan bir yer, bir pozisyon, bir nokta gibi muamele edilirse 'yanındayım', 'karşındayım' gibi kişi kendi benliğini yaş kavramından ayrı tutarak 'oradayım' ya da 'buradayım' manasında 'yaşında-yım' der. 'ben benim; ama yaş ve sene benim üzerinde yürüdüğüm bir güzergah' gibi.
yaşa benliğin ait olduğu durum veya vaziyet gibi bakılırsa kişi hangi yaşta olduğunu sahiplenir. 'işimde gücümdeyim' ya da 'kendi halimdeyim' gibi. bu durumda 'yaşımda-yım' kullanılır. 'bu yaşıma (ya da 'bu yaşa') geldim böyle birşey görmedim' deriz; 'bu yaşına geldim...' demeyiz.
demek ki 'yaş' örneğinde doğruluk-yanlışlık kriteri dilbilgisi değildir; yani dilbilgisi kuralları her ikisine de uyabilir. mesele cümleyi kuranın 'yaş' kavramı ile nasıl bir ilişki kurduğu, yani kullanım gayesidir.
