Her gün, her geçen biraz daha çok yaklaşıyorum sana. Onlarca kez not bıraktım kendime. Yıllardır sebepler arıyorum yapmamak için, ve her geçen yıl azalıyor. Bazen toparlıyor gibi oluyorum, bir şeyleri yoluna sokuyorum ama hayır. Tek bir esintiyle yıkılıyor her şey. Bakıyorum kendime, bakıyorum geçmişe. Ne varki farklı olan? Ne var ki iyi olan ? Neyi düzelttim neyi başardım ki? Koy beni lise sıralarına, koy beni 10 yıl öncesine, ne görüyorum ? Farklı ne görüyorum? Hiçbir şey... Daha depresif bir insan, daha olgun davranabilecek bir insan, daha kötü aile yaşamı ve daha kötü bir sosyal hayat katmışım kendime. Kendime not, intihara adım adım giderken seni de yalnız bırakmayacağım, güzel güzel sözlerle bitireceğim burdaki serüvenimi.
