Bir tanrı olsun ve bazı duaları kabul eden olsun. Yani müdahale eden bir tanrı olsun. Binin iyi ve doğru istekleri bir başkasına kötü ve yanlış olabilir. Yani istenilen eylem görecelidir. Göreceli olmasa dahi tanrının o eylemi yerine getirmesi kötü sonuçlar doğurabilir. Veya tanrı kötü bir eylemi engellerken ileride olacak iyi bir eyleme engel olabilir. Yani tanrı herhangi bir şeye müdahale edecek olursa bu bazılarımız için yararlı bazılarımız için zararlı olur.
Tanrı hepimiz için ortak bir değer ise ve bu değeri iyi ve yararlı nitelikleri olan bir tanımlama oluşturuyor ise tanrının bazılarımızın duasını kabul etmesi bazılarımıza zarar verebilir çünkü doğru eylem göreceli olduğundan bir başkasına zararlı olabilir. O zaman tanrının duamızı kabul edip müdahele etmesi başkasına zarar verir.
Örneğin eve giren hırsızın gitmesi için dua eden bir kadın düşünelim. Diyelim ki kadının duasını tanrı kabul etti ve aceleyle hırsız evden çıktı. O sırada apartmana giren adam hırsızla karşılaştı ve hırsız panikleyip adamı bıçakladı ve adam öldü. Bu durumda eğer tanrı duayı kabul etmeseydi ve hırsız birkaç eşya alıp çıksaydı apartmandaki adamla karşılaşmayacaktı ve adam önleyecekti. Çocukları babasız kalmayacaktı ve eşi psikolojik bunalıma girmeyecekti. Şimdi tanrı duayı kabul etti. Hırsız evden aşya almadı. Birini öldürdü. Çocuklar babasız kaldı. Aile psikolojik bunalıma girdi. Çocuklar travmayı atlatamadılar ve başarsız bir yetişkinlik geçirdiler.
Bir başkasına yarar sağlayan eylem birçokların hayatını ciddi şekilde etkiledi. Ne oldu şimdi tanrı duayı kabul etmekle iyi mi yaptı. Hayır. Bu yüzden dua mantıksız ve tanrının duayı kabul etmesi çelişik. Çünkü ortak tanrı bir başkasının duasi yüzünden diğerinin hayatını mahvedemez. Kabul ediyorsa kötü bir tanrıdır. Tanrı kötü ise niteliği ile çelişir. Dua etmek mantıksızdır.
