siyasi seçimlerde memleketimde yaşanan ve kahreden tablo. söz konusu nesne kömür, pirinç, sabun yahut başka herhangi bir şey olabilir; yeterki onu almaya gücü yetmeyen birileri olsun.
''benim yüce milletime böyle bir yakıştırma yapan şerefsizdir'' gibi el clasico bir cevap hazırdır zannımca. böylece dönen çarka çomak sokanlar ekarte edilebilir. lakin doğru, doğru söylersin de elma yanaklım; kış kıyametin en azından 2 haftasında evi sıcak olsun isteyen garibanın başka çaresi var mı? vatan millet sakarya edebiyatı da çanakkale savunmasıyla bitti biliyorsun; o kömüre yüz çevirecek şartlar da yok artık. benim yüce milletim ne yapsın? çaresiz alacak kömürü, karısından çocuğundan 2 hafta saygı görmek için bile olsa..
2 torba kömüre oy satan vatandaşım, sen de en az benim kadar şerefsiz değilsin. belki ben senden daha şerefsizim, doğru söyler elma yanaklım; şerefsizim çünkü bana bırakılan emanetin ne zaman tehlikeye düşeceği ve ne zaman harekete geçileceği açıkça anlatıldığı halde, ''haftasonu gelse de şu lig başlasa'' bütün derdim.
