hep söylenen bir şey vardır; "sevgi karşılıklıdır"...
zaten sevginin kendisi karşılığını bulmak değil midir? o yüzden güzeldir karşılıklı sevgi. karşılığını eşit ve saygıyla görmektir sevgi. iki kişi birbirini az da sevse yine ilişkileri devam edebilir. en çok da bu durum söz konusu.
çok sevmek çok sevgi görmekle de ilgili (gerçi bugünlerde artık pek geçerli değil) ama iki kişinin de birbirinde aynı karşılığı bulması şartıyla.aslında biraz karışık. bir tarafın sevgisi azalınca diğer tarafın sevgisi biter. elbette ki bu, sevgiyi bilinçli yaşayanlar için.
bir de beden tutkuları var hani sevgiyle karıştırılan ve kalbin hızlı atmasıyla oldu sanılan şey...oysa bu sadece o kişiyi istemektir, sevgi değil. sevmek, çok kuvvetli ve insana hep güven veren ve güçlü kılan, yalnız olmadığını insana hissettiren yegane baş tacı duygumuzdur. insan duyabilmeyi başarabilmektir en güzeli ile. ama kimi zaman sevgimize karşılık bulamayabiliriz. bunu da bilinçli taşımak gerekir.varsa o kişi zaten doğa birbirine eşleri her zaman yaratır.
sevgi her zaman güçlü ve o kadar da gözü hırçın olandır. engel tanımaz, engel yaratmaz, engelleri, sorunları aşar ve ne olursa olsun onu kaynağında bulur.....
insan sevgisi herşeyi yapar, yaratıcı ve üretkendir. eğer bunlar yoksa, orada özentilerimiz ve bize ait olmayan yapay şeyler vardır ve bir gün de uçup gidebilir, bitmez de...ve en önemlisi de bize ait olmayanları görmek ve ne olursa olsun kendimizin ne istediğini bilmek, bizden isteneni değil
