Bu şehirde resmi/özel kurum ve kuruluşların ön adı genelde bulunduğu mahalleyle alakasızdır.
Örneğin herhangi bir kargonun Beydağı şubesi, Beydağı karakolu ve hatta Beydağı devlet hastanesi bile beydağında bulunmaz. Zaten Beydağı mahallesinin de resmî adı merkez Beydağı mahallesidir.
Bu durum cadde ve sokak isimleri için de geçerlidir. Fahri kayahan bulvarı Fahri Kayahan mahallesinde değil çöşnüktedir. insanlar ısrarla Göztepe ve Tandoğan mahallelerine aşağı çöşnük demeye devam eder. 2-3 sokaktan oluşan çok küçük mahalleler vardır. Örneğin şıkşık mahallesi, şıkşık 1. Sokak, şıkşık 2. Sokak ve şıkşık 3. Sokaktan ibarettir. Burada oturanlar ev adreslerini şıkşık mahallesi şıkşık sokak diye tarif ederler. Tekerleme gibi.
Şehir içindeki caddeler de genelde resmî adıyla bilinmez. Kanalboyunun resmiyetteki adı şehit Hamit fendoğlu caddesi, kışlanın ise Atatürk caddesidir. Herhangi bir cadde doğrusal gittiği halde ortada hiçbir sebep yokken adı aniden değişebilir. Evliyaoğlu sokak 50 metre gittikten sonra sebepsiz yere aniden Beydağı 1. Ara sokağa dönüşebilir. Zapçıoğlu caddesi de aniden terminal caddesine dönüşür. Tevfik temelli ve Turgut temelli caddelerinin ikisine birden temelli denir. Açık adres isteniyorsa hangi temelli diye sormak gerekir. Bu temellilerden biri de yine aniden emeksiz caddesine dönüşür.
Merkez ilçelerden battalgazi’nin halk arasındaki yaygın kullanımı eskimalatya, yeşilyurt’unki ise çırmıhtıdır.
Bu ve buna benzer burada sayılamayacak kadar çok onca karışıklıktan dolayı Malatyalılar adres tarif etmekte zorlanır. Eski belediye, tektut, su deposu gibi yarım asır önceki “mevki” adlarıyla adres tarif eder, adamı verem ederler.
Hele bu “eski bilmemne” mevzusunun artık cılkı çıkmıştır. Örneğin; şirepazarı eski asayişin oradadır. Yeni asayiş eski tekel depolarının oraya taşınmıştır. Lan adam adresi bilmiyor ki sana soruyor, eskisini nerden bilsin!
