Toplumsal bir şiirin sinemasal anlatımı olarak gördüğüm angelepoulos filmi. Çocukluk aşklarının sebepsiz savaşlara kurban gittiği..
Oldukça geniş bir perspektifte Sessiz, sade, minimalist bir yaklaşımla anlatılmış film. için eziliyor, yorulduğunu hissediyorsun. Yaşadığımız toprakların ortak kaderi bu; tarihte döngüsellik.. özgürlüğü arayan insanların kendini zamanda ve mekanda sınırlandırmak zorunda kalması.. yıkımlar, yok oluşlar, yalnızlıklar. Kardeşin kardeşe düşmanlığı, hiç bir yere sığamamazlık..
Uzun mu uzun bir film olduğunu eklemeden de geçemeyeceğim.
