yapılan sanatın halk tarafından anlaşılması, halkın yararına olması, toplumsal sorunlara değinmesi gerektiğini savunan akım..
tamam güzel belki ama şöyle bir durum da var; roman olsun, şiir olsun herkesin karşısına çıkabilen şeyler.. keza müzik de öyle.. neyse.. şimdi bunları halkın anlayabileceği dilde yazalım diye seviyeyi ve de kaliteyi düşürmenin anlamı nedir anlamış değilim.. özellikle garip akımı'ndan sonra herkeste bir şair ruhu, herkeste bir yazarlık tutkusu oluşmadı mı? eline kalem alan herkes şiir yazmaya, az çok dilbilgisi bilen herkes kitap yazmaya çalışmıyor mu şimdi? ee neresi yararlı bunun? hayır her hafta bir kitap çıkıyor ve gerçek kitaplara ulaşamaz olduk artık.. hangisi iyi hangisi boş anlayamıyor ki insan. medya gücü olan, ya da ne bileyim parası olan bastırıyor kitabını yapıyor reklamını, alıyor parasını.. bir yerlerde keşfedilmeyi bekleyen gerçek yetenek sahipleri ne olacak peki? düşünen yok tabi.. sanatı sadece topluma adapte edersen varacağı nokta bu olur tabiatiyle.. yanlış anlıyoruz, abartıyoruz bu kesin.. sanat sanat içindir demek de yanlış bu da yanlış.. en doğrusu sanat hem sanat hem toplum içindir derim ve bırakırım.. olay budur..
edit: bu entry sanatın topluma katacağı şeylerden değil, ağırlık-hafiflik durumundan bahsetmektedir. topluma hiçbir şey vermeyen şey sanat değildir, olsa olsa paçavradır o..
