Bazen düşünüyorum. Ve yapacak olsam önceki günü, haftası çok güzel geçerdi. Her zaman gerektiği kadar umursamaz olurdum muhtemelen ilk defa. Neşeli olurdum. işte bir şeye karar vermişim, bitiyor yakında gibi. Mesela çevremdekilerin önemli günlerinden önce yapmam. O günlerde de eğlenirim gerçekten. Ancak gece öyle olmaz. Gece ölmekten korkarım. Ayrıca bunun çözüm olmadığını bildiğimden, hep kendimi tutarım. Çözüm değil çünkü. Eğer geride kalanları cezalandırmak istiyorsan sana bir iyi bir kötü haberim var. iyi haber, o senin çevrenin bokluğu. Çevreni değiştir, kendini yok etmek yerine. Kötü haber, o çevre üzülür; ama mecburen, istese de istemese de devam eder. Dünya durmaz. Dizilerde intihar edenleri düşün. Sonraki bölümde yok olurlar. Hayat devam eder. Muhtemelen gerçekte de öyle olur. Boşa yok etme kendini. Ayrıca düşünürsün ya, ne derdi vardı da intihar etti, keşke onu tanıyor olsam bunu anlar ve engellerdim diye. O yazık etmiş kişilerden olma eğer bunu yapmayı düşünüyorsan.
Eğer cezalandırma falan değil, gerçekten defolup gitmek istiyorsan buradan, eninde sonunda gideceksin zaten. Kal ve etrafına anlam kat. istersen etrafını salla, kendine kat. Eğer inançlıysan, bunun sadece çatlamış dudağını yalamak gibi olacağını bil. Geçeceğini sanırsın ama daha kötü olur.
Ben işte bir gün o çatlamış dudağı yalamaktan korkuyorum. Kimi zaman dayanılmaz bir istek duyuyorum. Ayrıca, ne kadar bensiz daha iyi olacağını bilsem de, birilerinin üzerinde travmatik etki bırakmaktan korkuyorum. Çünkü bensiz daha iyi olacağını bilmiyor. Bunu yapmaya hakkım yok.
Ve hepsinden önemlisi, bütün bu bataklığın içinde güvendiğim tek varlık, kayıtsız şartsız güvendiğim tek varlığın rızasından çıkmak beni hiçbir iyi yere ulaştırmaz. O beni hiç beklemediğim anlarda kurtardı. Bundan da kurtarır.
