mevlâna, şems ile olan dostluğuyla benim merakıma mazhar olmuş kişidir, yüce bir zâttır, vesaire...
tasavvufu önemserim, okurum, bazı bazı kendimi de kaptırırım.
ancak sorgulamak gerek, her şeyi olduğu gibi bunu da. neticede rabbim beyni bize vermiş, al kulum bunu kullan deyu deyu.
bir adam, bir adama neden şiir yazar ve neden " gümüş tenli" diye bir sıfat kullanır. biz aralarında ilahi bir dostluk var derken, işin iç yüzü biraz daha çirkin olabilir mi?
neticede gerçekten gerçeği öğrenmemiz mümkün değil, o yüzden çok da hazreti falan dememek lazım. iyi bilirdik, tamam, bitti.
