20 yıl önce evlenilmiş olup şu an etrafımıza, iş hayatına, arkadaş komşu akraba vb yapılara bakıyorum da...
Bir toplum 20 yılda her açıdan bir çöküş, bir dejenerasyon nasıl yaşar diye şaşırıyor ve Allah'a şükür ediyorum.
Ediyorum ki; şu an bekar olsam asla ama asla evlenemezdim (evlenmek istesem de) bırakın bu ülkede yaşamayı, Türkiye'ye hiç gelmemiş olsam Türk insanını tanınmamış olsam ve bir Türkiye vatandaşı ile evlenmek istesem, basın yayın organlarını takip etsem, bu toplum nasıl yaşıyor diye merak etsem, bu toplumu tanımaya çalışsam inanın aktarma seferi Türkiye üzerinden olan uçağa binmem.
Evlenmek, aile olmak, erkek veya kadın olun eşin evin çocukların sorumluluklarını almak, aileniz ve çevreniz için rol model olmak, fedakârlık özveri sabır saygı sadakat sevgi gibi değerleri korumak yaşatmak...
Evlilik hayatında erkek veya kadın olun, evlilik dediğiniz yola çıkıp arkanıza dönüp baktığınızda ilk önce ayak izleriniz iki kişilik olur.
Daha sonra bıraktığınız ayak izleri 3 daha sonra 4 kişilik olur.
Zaman geçince arkanıza dönüp bakınca bu yolda ayak izleriniz tek kişilik sadece sizin ayak iziniz olur.
Çünkü; bu evlilik yolunda siz yanınızda olanları sırtınızda taşıyor olacaksınız.
Ekranlara bakın, çevrenize bakın.
Bu evlilik yolunda zor zamanlarda yanınızda olacak sizi sırtında taşıyacak insan var mı?
Veya bu zor zamanlarda sırtınıza alacağınız insan yanınızda kalır mı?
Unutmadan; Çocukluk yıllarımda (ilk orta okul) ilk aşkım ilişkim Ermeni bir komşumuz ile olmuştu.
Daha sonra gençlik yıllarımda 2 ingiliz 1 Belçikalı ile birliktelik yaşamıştım. Onlardan çok şey öğrendim.
Tâbi ki Türk kızları ile de...
Bunlardan da hiç birşey öğrenmedim.
