1996-1998 yılları arasında en tepe noktada eğlencelerin yaşandığı, en derin sohbetlerin yapıldığı, metalci, rocker, dilenci, tinerci, şarapçı ayrımının hiç olmadığı, anlatacak birşeyleri olanlar ile dinleyecek yüreği olan insanların bir araya geldiği, şarap eşliğinde Dionysos'un, Hayyam'ın anıldığı, deliler gibi kitapların okunduğu, okumayanlara anlatıldığı, en güzel ve en çılgın aşkların yaşandığı, Dünya görüşü kazanıldığı, başkasının özgürlüğünün bitti yerde kendi özgürlüklerini başlatanlarla dolup taşan bir sokaktır izmirKıbrıs Şehitleri Cad. üzerinde Alsancak iskelesine çıkan sokak.
Zamanın Emniyet Müdürü'nün gözetiminde ve zamanının sevgili polis abilerimizce kontrolün elden bırakılmadığı, içene saygı içmeyene eyvallah denildiği dönemlerdi. O zamanlar son otobüs diye birşey vardı eğer kaçarsa polis abilerden nazikçe eve bizi bırakabilirler mi diye sorabildiğimiz zamanlardı izmir'de...
Ebeveynler sokaktan geçerken bize iyi eğlenceler dilerlerdi...
Sokakları evi yapmış Ahmet abi vardı şarapçılardan, ufak not defteri ile sekreterliğimizi yapardı, kim hangi mekanda kimi sormuş o bilirdi...
Bir de sokağın efsane isimlerinden Punk Ahmet vardı. Deliydi ama kabul görüyordu her türlü deliliği ile...
Menüde %90 ihtimalle pizza pizza'dan alınmış pizza arası patates olurdu çoğunlukla...
Ve hiçbir an geçmezdi müziksiz, şiirsiz, sohbetsiz...
Ne güzel sokaktı oysa ki... Şimdi yapayalnız...
