önce uzaktan izliyorum nasıl biridir neye inanır ne sever vs. genelde tam olarak burada ilgim ve hoşlantım bitiyor çünkü salaklığa gerçekten tahammülüm yok. ama olur da herhangi bi salaklığını ve benim; "büyük günahlar" olarak atadığım günahları işlemezse dan diye meseleye giriyorum. ama kontrolümü hiç kaybetmem. sadece gelinliğimi giyip fotoğraf atarım, ay em seni yaşadırım türünde vaatlerde bulunurum. bu gibi küçük sapıklıklarım var. ben bi de herkesle çok rahat iletişim kurabilen biriyimdir çekinmem, kasılmam, komplekse kapılmam, sınıfsal olarak benden daha üstte olsa bile rahatımdır ama hoşlantı durumunda çok heyecanlanıyorum. bir dilenciden bile hoşlansam elim ayağım birbirine girer. tam bir eziğim. kalbim asla büyüyemedi. çocukken de mesela en sevdiğim oyuncağımla hiç oynamazdım. diğerlerini yerden yere vururdum atardım kırardım ama en sevdiklerime dokunmazdım bile. kimseyle paylaşmazdım.
o yüzden birini sevmek beni bi tık yoruyor. içten içe hafiften aşık olacakmışım gibi de hissediyorum. bu da geriyor.
