Dostoyevskinin bir sözü var en sefil, en sıradan birine demiryolu bileti satmak gibi bayağının bayağısı bir görev verin; bilet almaya gittiğinizde, size gücünü göstermek için, bu sefil yaratık bir anda size sanki jüpiter'miş gibi bakma hakkını görür kendinde.
Yani Ezik insanın kibri kadar büyük bir kibir yoktur
Ezikliğinin dayandığı yetersizlik duygusu ve aşağılık kompleksi, onu narsizmin zirvesine taşır
En tehlikelisi, böyle bir kişinin yetki ve otoriteye kavuşmasıdır ki yetersizliğini, insanları aşağılayarak ve ezerek gidermeye çalışır
