iyiyim ben.
olanlara rağmen iyiyim.
olmayanlara rağmen iyiyim.
iyi diyelim iyi olsundaki kadar iyiyim aslında.
fena değilde olmayan iyi kadar iyi.
bir şeyi kırk kere söyleyince olacakmış kadar iyi.
yani iyiyim ben.
endişeye mahal vermeyecek kadar iyiyim.
merak edilmeyecek kadar iyi.
sonbaharın solgunluğunu sevecek kadar iyiyim.
yapay oldukları için solmayan çiçekler kadar iyi.
hissizleştiğim için iyiyimdir.
ama yine de iyiyim işte.
yarınlardan bir şeyler beklemeyecek kadar iyi.
çocuksu şakalardan vazgeçecek kadar iyiyim.
sahi,
neden iyiyim demeye başlamıştım ki ben?
iyi olduğumu düşünüp iyi hissetsinler diye miydi?
yoksa iyi olduğumu düşünüp beni rahat bıraksınlar diye mi?
nedeni ne olursa olsun ne fark eder ki?
hem,
en başında kendisi için iyi olmalı insan.
kendini iyi olduğuna inandırmalı.
bu yüzden,
iyiyim ben.
bıkmadan usanmadan iyiyim diyecek kadar iyiyim hem de.
iyiyim derken suratında zerre mimik oynamayacak kadar iyi.
kaybedince küstüm oynamıyorum şımarıklığı yapacak kadar iyi.
yani naz yapacak kadar iyiyim aslında.
huysuzluk yapacak kadar iyi.
birilerine nasılsın diye sormayacak kadar iyi.
unuttuğunda neyi unuttuğunu hatırlamaya çalışmayacak kadar iyi.
iyiyim ben.
baştan aşağıya iyiyim.
başından sonuna kadar iyi.
her şeye rağmen iyiyim.
hiçbir şeye rağmen iyi...
