cumhuriyete giden yol yalnızca düşman askeri ile savaşmaktan ibaret değildi.
saltanatçılar, hilafetçiler, şeriatçılar, enverciler, ingiliz muhibleri, amerikan mandacıları, yerel isyancılar, komunistler, düzensiz çeteler ve başıbozuk eşkiya grupları da önemli derecede zorluk çıkardılar.
bunların hepsine karşı başarı sağlandı, sonrasında en acı çığlıkları atanlar ise tabii ki şeriatçılar oldu.
çünkü, ruhbanların yüzyıllar boyunca ellerinde tuttukları çok büyük siyasi ve toplumsal güç bir anda buharlaştırıldı. bir anda bütün ruhbanlar sıradan yurttaş haline geldiler. padişahtan daha güçlü kral hayatı sürerken her şey birden bitti.
şair, '' keşke yunan galip gelseydi '' derken, elbette galibiyet durumunda yunan askerinin anasını bacısını nasıl sikeceğini çok iyi biliyor. ve bu durumdan büyük ızdırap duyacağı da açıktır. lakin, şeriat sisteminin ortadan kaldırılması ve ruhban sınıfının siyasi gücünün yok edilmesi karşısında duyduğu acı ve ızdırabın, yunan askeri tarafından anası bacısı sikilirken duyacağı acıdan bile çok fazla olduğunu ifade etmek istiyor.
