dedemin anılarından;
çok iyi bir adamdı, ülkesine en az babasına taptığı gibi tapardı ki, babası tekerlekli sandalyeye mahkum olduğunda devlete zarar vermemek için, el arabasında gezdirdim.
hergün evine bidonlarla su taşırdım, ilk suyu ben içerdim bardağı uzatır al şunu soluklan senin hakkını iç gerisininde parasını kuyunun onarımında kullan diye para uzatırdı.
askerliğim sırasında yaveri olduğum için benimle yakından ilgilenir, bir isteğim olup olmadığını her gördüğünde mutlaka sorardı, tırnaklarının çekildiği ise doğrudur, ama çekilmeseydi evinin önüne dikeceği o güzel çiçekler için kazardı eminim.
ama şimdi dönüp kurduğu düzende ki reislere bakacak olsaydı, bir çocuk gibi ağlardı.
dedemin kapısının girişinde hala siyah bir çul gibi halı bulunur, evlenirken hediye etmiş.
