insan doğası varlığını korumak üzerinde güdülüdür. Bu bir haktır. Hiç kimse ve otorite bireyden kendi varlığını feda etmesini bekleyemez. Doğa durumunda herkes eşittir. Eşit olması zihinsel ve fiziki açıdan değil bir başkasını öldürme açısından öyledir. Söz konusu durumsa fiziki olarak çok güçlü birini çelimsiz bir kişi uyku esnasında öldürebilir. Bu eşitlik insan varlığı için tehlikelidir. insan doğası gereği bencildir. Her zaman kendi varlığının çıkarını düşünür. Hatta iyi niyetle karşılıksız yaptığı bir eylem dahi çıkarcadır. Örneğin bir insana yardım ederken hissettiği yardımsever olma duygusu veya bir hayvanı ya da bebeği severken ki şefkat duygusu birer içsel tatmindir. Bu bağlamda anne-baba, yurttaş, hayvansever olmak, vegan olmak gibi hayata dair tüm detaylar çıkara dayanır.
Kendi varlığını korumak için her türlü davranışın çekinmeden sergileyen insan doğası, doğa durumunda tehlikelidir. Varlığını korumak dışında bazılarının diğerlerinden daha üstün olmak istemesi, şöhret istemesi ve herkesin herkese karşı tehtid durumunda olması sosyal savaşa neden olur. Birbirimizi doğa durumunda olan tehlikeden korumak sözleşmeyle mümkün olur. Bireyler diğer herkes kadar doğa durumundaki haklarından vazgeçmesiyle birlikte bir otoriteye devretmesiyle gerçekleşir. Sözleşme aydınlanmış öz çıkarın gereğidir. Aksi halde bu durum bir sosyal savaş halidir. insanın sözleşmeyle haklarından vazgeçmesi antikağ düşünürleri gibi toplum hayvanı olmalarından değil ben sevgisinden kaynaklanır. Sözleşme ve dolayısıyla devlet ortaya koyduğu kanunlarıyla insanı insandan doğa durumu hallerinden korur, insan varlığını güvence altına alır. insan bu yüzden barışçıl olmak durumundadır.
Hobbes'a göre en iyi yönetim şekli monarşidir. Yasama, yürütme ve yargı tek bir otoritede toplanmalıdır çünkü insan doğası gereği bencildir ve bir kişinin çıkarlarını gözetmesi bir grubun çıkarını gözetmesinden daha az zararlıdır. Tanrı dışında monarkı kimse sorgulayamaz. Monark sadece vatandaşların varlığını tehlikeye attığı durumda protesto edilebilir. Spinoza için ise en iyi yönetim biçimi demokrasidir. Demokrasi ile yönetilen ve kurumlarca denetlenen yönetim mutlak iyidir.
Toplum olmanın temelinde insanın kendi varlığını koruması, öz çıkarı, ben sevgisi, gücünü arttırma arzusu ve aydınlanmış öz çıkarı yatar ve bu eşit şekilde vazgeçilen hakların bir otoriteye devredilmesiyle gerçekleşir.
