bir erkek olarak...
yaz sıcağında takım elbise giyiyorum.
kravatımı gevşetemiyorum.
kumaşı keten koton pamuk bambu kesimi relax elbise gömlek çamaşır tercih ediyorum ve üzerimde elbise, ayağımda ayakkabı en az 12 saat çıkmıyor. bunun için dünyanın parasını verip gerçek deri kösele ortopedik mevsimlik (yazlık-kışlık) ayakkabılar gömlekler çamaşırlar çoraplar giyinmek zorunda kalıyorum.
yemek çay vb yanı sıra kalem boyası vb kazalar yüzünden yedek takım elbise gömlek çamaşır ayakkabı da yanımda bulunduruyorum.
aynı zamanda günlük traş vb berber parfüm vs bakım kozmetik harcamalarım da oluyor.
tüm bunlar için giyim kuru temizleme vb için hatırı sayılır giderim var.
ben bu kadar masrafı harcamayı neden yapıyorum, aptal mıyım?
evet, çalışmış olduğum olduğum şirketin kılık kıyafet yönetmeliğinde şalvar cübbe ile işe gelinmez diye madde yok.
ter kokmayın güzel kokun diye de madde yok.
onbeş günde bir şaç bakımı traşı, günlük sakal traşı olun. suriyeli afganlı çomar apaçi hewal gibi görünmeyin diye madde de yok.
buna rağmen çalışma ortamı, iş ciddiyeti sorumluluğu saygınlığı, çağın gereksimi, kurumun ciddiyeti, hizmetin vermiş olduğu görüntü, ortaya çıkan algı açısından "benim kişisel özgürlüğüm ve tercihim" diyerek işe cübbe şalvar ayağımda terlik ile şirkete gelemem.
ya da iş görüşmesine bu taliban ışid kaçkını kıyafeti ile gidip ret edilince şirketi ayrımcılıkla suçlayamam.
aynı şekilde modern görüneceğim diye bir kadın aşırı makyaj, derin dekolte ile şirket ortamında sanki direk dansına çıkacak gibi veya biraz sonra sahne alıp striptiz yapacak gibi görüntü içinde olamaz.
bu durumda çalışmayı, böyle personeli tercih etmeyen şirket için de ayrımcı yobaz diyemeyiz.
bu dediklerim iş ahlakı sorumluluk duygusu olmayan zeka özürlü bir kişiye bir şey ifade etmez ama bu duruma uymayan personeli işe almamak çalışan personelin haklarını verip iş aktini fesih etmek hukuken iş verenin hakkıdır.
